امروزه محیط کسب‌و‌کارها پویاتر، بازارها رقابتی‌تر و اولویت‌های مشتریان پیچیده‌تر از پیش شده است. جهانی‌‌شدن، رشد شتابان فناوری و توسعه ارتباطات، جهان را به دهکده کوچکی تبدیل کرده است. راز ماندگاری کسب‌وکارها در یک فضای پویا و سیال، سازگاری با الزامات بازارهای فرارقابتی و پویایی‌های محیطی برای نیل به برتری رقابتی است که دست‌یابی به آن، نیازمند هم‌کنشی پایدار میان سازمان و محیط است که با اجرای بازاریابی یعنی بازارگرایی تحقق می‎یابد. بازاریابی به‌‏معنی فلسفه کسب‌و‌کار و بازارگرایی به مفهوم فرهنگ کسب‌و‌کار برای اجرای بازاریابی است. برسازی و مفهوم‌آفرینی بازارگرایی به‌‌مثابه یک فرهنگ کسب‌و‌کار و نقطه کانونی تحقق‌بخشی بازاریابی، واکنشی راهبردی به جوهره پویا و غیرایستای عصر پرچالش کنونی است. در این عصر که به راستی باید آن‌را «عصر شتاب تاریخ» نامید بازارگرایی، اساساً روشی برای آفرینش مزیت رقابتی است و کسب‌وکارها در فراشدی پویا برای حفظ مانایی و تضمین پایایی، ناگزیر از توسل به بازارگرایی هستند. 
مفهوم بازارگرایی می‌تواند پاسخ به این پرسش اساسی کسب‌وکارها باشد که در عصر آشوبناک فرارقابتی و در مسیر کسب مزیت نسبی و برتری رقابتی باید از چه شیوه‌هایی استفاده کرد؟ بازارگرایی به‏مثابه یک فرهنگ کسب‌و‌کار، گرایش مسلط و تعهد فراگیر یک سازمان به مجموعه‏ای از باورها و ارزش‏ها برای اجرای مفهوم بازاریابی است که به‌‌طور پیوسته، هم‌کنشی پایدار میان سازمان و محیط را فراهم می‎کند. بازارگرایی، با شناسایی جهت‌گیری‌های مسلط بازار و گزینش دقیق‌تر سازه‌های مؤثر بر بازار، نقش برجسته‏ای در فرازش عملکرد کسب‌وکارها ایفا می‌کند. 
رسالت کسب‌وکارها در افق فرا‌رو، پایش و برنگری دقیق فراروندها برای شناخت سو‌گیری‌های کلان اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و تکنولوژیکی با سلوکی خردمندانه و به کمک بازارپژوهی است تا ضمن گریز از تهدیدات پیرامونی از فرصت‌های محیطی بهره‌ ببرند و افراد جامعه را در برابر تکانه‌های آینده محافظت کنند. بازارگرایی، به‏مثابه یک فرهنگ کسب‌و‌کار، با شناسایی جهت‌گیری‌های مسلط بازار و گزینش دقیق‌تر سازه‌ها و مؤلفه‌های مؤثر در بازار، نقش برجسته‏ای در ارتقاء عملکرد کسب‌وکارها ایفا می‌کند و از مات ‌شدن آن‌ها در بازی شطرنج بازار، پیشگیری و پیروزی درازمدت آن‌ها را تضمین می‌کند. مطالعه گذار تکاملی کسب‌و‌کار‌ها و جهت‌گیری آن‌ها در امتداد هم‌نوایی با پویایی‌های محیطی به‌‏منظور حفظ پایستگی، همواره یکی از موضوعات جذاب برای علمای مدیریت و بازاریابی بوده است. تغییرات با شتاب فزاینده‌ای در حال وقوع است و لازم است که کسب‌وکارهای هوشمند در عصر پرچالش رقابت فراگیر، ضمن آشنایی با جوهره پویا و غیرایستای محیطی بر فراگرد تکاملی خود و پی‌آیند آن آگاهی داشته باشند و خود را با الزامات بازار فرارقابتی سازگار کنند و عملکرد خود را ارتقاء دهند. یکی از اهداف اصلی شرکت‌ها و بنگاه‌ها، چه در گستره ملی و چه در پهنه بین‌المللی، داشتن برتری رقابتی است که از مزیت نسبی و شایستگی‌های متمایز ناشی می‌شود و همه این‌ها درنهایت به خلق ارزش برای مشتری ختم می‏شود که هدف غایی بازارگرایی محسوب می‏گردد. 
پژوهش‌‌های انجام شده توسط برخی از پژوهشگران در کشورهای گوناگون در حال توسعه، دلالت بر آن دارد که با گذار نظام اقتصادی این کشورها از اقتصاد متمرکز و برنامه‌ریزی‌ شده به سمت اقتصاد آزاد، نقش بازارگرایی در شرکت‌ها به‌عنوان یک منبع رقابت‌پذیر رو به افزایش است، چرا که بازارگرایی با ارتقاء توان رقابتی شرکت‌های در حال تغییر کشورهای در حال توسعه چون ایران‌، عملکرد آن‌ها را افزایش می‏دهد. بازارگرایی به‌ویژه در دو دهه اخیر، در تولید و خدمات برای سازمان‌های انتفاعی و غیر‌انتفاعی، همواره به‌‌عنوان یک منبع رقابت‌پذیری شناخته شده است. بازارگرایی کاربردی یکسان برای تمامی سازمان‌ها فارغ از اندازه، حوزه یا صنعت دارد. افزایش قدرت خریداران، رقابتی‌تر‌ شدن تجارت بین‌المللی، تغییرات سریع فناورانه و در نتیجه کاهش دوره عمر محصول سبب شده است تا نیازهای مشتریان و توقعات آن‌ها در امتداد زمان به سرعت تغییر کند، بنابراین کسب مزیت رقابتی برتر، نیاز به بررسی و پایش پیوسته تغییرات بازار و به‌عبارت دیگر بازارگرایی دارد.
در عصر فرارقابتی، پارادایم‌های پیشین کسب‌‏و‌‏کارها، از جمله تقدم و تأخر جایگاه کارویژه‎های تولید و بازاریابی دگرگون شده و بازاریابی به دغدغه اول سازمان‌ها تبدیل شده و اکنون اهمیت آن بسی از جایگاه تولید فراتر رفته است. از شرقی‏ترین نقطه آسیا تا غربی‏ترین نقطه آمریکا، در کارخانه‌‌ها، کارگاه‌ها، مزارع و حتی رودخانه‏ها، همه مشغول تولید هستند. اولویت گذشته سازمان‌ها یعنی تولید، جای خود را به بازاریابی و فروش داده است و با پیشی‌ گرفتن عرضه از تقاضا، یافتن پاسخ به این پرسش اهمیت یافته است که یک کسب‌و‌کار چگونه می‏تواند بازاریابی و فروش موفقی داشته باشد؟ دگرسانی پارادایم‌های پیشین هم‌سو با تسهیل فرآیند فروش سبب خلق چرخه‌ای می‏شود که ارتقاء عملکرد کسب‌و‌کار اهمیت می‏یابد و مفاهیمی ‌چون مزیت رقابتی و برتری رقابتی برساخته و برجسته می‏شوند و شناسش متغیرها و عوامل سازمانی تأثیرگذار بر بهبود عملکرد کسب‌و‌کار در اولویت مدیران قرار می‏گیرد. 
برسازی و گسترش مفهوم نوین بازارگرایی به‌‌مثابه یک فرهنگ کسب‌و‌کار و به‌‌عنوان قلب تپنده مدیریت و بازاریابی مدرن، پرسش‎هایی را در ذهن پژوهشگران علاقه‌‌مند به آن ایجاد کرده است. پرسش‌هایی چون بازارگرایی چیست، چگونه می‏توان مفهوم بازارگرایی را الگوسازی و پیاده‏سازی نمود و چگونه می‎توان میزان بازارگرایی را‌‌ اندازه‏گیری کرد؟ شاخص‏های سنجش بازارگرایی چیست؟ نقش و تأثیر بازارگرایی بر عملکرد کسب‌و‌کار چگونه است؟ چرا ارائه تعریفی فراگیر و یکپارچه از بازارگرایی غیر‌ممکن و غیر‌مفید است؟ چه توانایی‌ها و مهارت‌های اساسی برای ایجاد بازارگرایی در یک سازمان مورد نیاز است؟ تأثیر عوامل خارجی چون رشد بازار، تلاطمات تکنولوژیکی، آشفتگی بازار، شدت رقابت و... و همچنین عوامل داخلی مانند راهبرد سازمانی، فرهنگ سازمانی، نوآوری، یادگیری سازمانی و... بر قوت این پیوند چگونه است؟ و درنهایت اینکه چرا و چگونه باید مفهوم بازارگرایی را در شرکت‏ها، به ویژه شرکت‌های دانش‏بنیان مورد پژوهش و آزمون قرار داد و از همه مهم‌تر اینکه این مفهوم کلیدی چگونه می‏تواند به بهبود و گسترش کسب‌و‌کارها منجر شود؟
با گذشت سه دهه از برسازی بازارگرایی، هنوز زوایای جدیدی از توانش و قلمروی مفهومی ‌آن در حال نویابی است و به جرأت می‌توان مدعی شد که این موضوع در کشور ما هنوز مفهومی ‌بدیع و چالش‌‏برانگیز است. نقش بازارگرایی بر ارتقاء عملکرد کسب‌و‌کار و آفرینش مزیت رقابتی، موضوع پژوهش‌‌های گسترده‌ای است که با رویکردهای گوناگون و در چهارسوی دنیا انجام شده و به‌‏صورت همه جانبه مورد کاوش قرار گرفته است، که در این کتاب به بخشی از این یافته‌ها و دستاوردها پرداخته می‌شود و امید می‏رود این کتاب به رسالت خود، که همانا معرفی نظری و کاربردی مفهوم بازارگرایی به زبان فارسی و وسعت و غنابخشی ساحت اندیشه‌ای بازاریابی است و طرح بسیاری از معانی و مفاهیم آن در ادبیات بازارگرایی ایران جدید به‌شمار می‌‌آید، نایل گردد و برای مطالعات علمی ‌پژوهشگران مفید واقع شود.
در این کتاب، کوشش شده است تا با نگرشی طیفی و کثرت‌گرا و با بهره‌گیری از یک لنز نظری پراگماتیستی، به معرفی الگویی از بازارگرایی برای شرکت‌های دانش‌بنیان پرداخته شود. به‌نظر می‏رسد این الگو می‌تواند جهت‏گیری هژمونیک و برتر بیشتر سازمان‌ها برای اجرای بازاریابی را مشخص کند؛ به ویژه شرکت‌هایی که در آن‌ها تولید، توزیع و استفاده از دانش و اطلاعات، منبع اصلی رشد و دانش و اطلاعات جزء جدایی‌ناپذیر از دارایی‌های اساسی آن‌ها به‌شمار می‌آید.